Düşük seviyeli diller, C veya BASIC gibi diğer yüksek seviyeli dillere göre, makinenin talimatlarının ve belleğinin doğrudan daha düşük bir seviyede ledli ve doğrudan kontrolünü sağlayan bilgisayar programlama dilleridir. Düşük seviyeli dillerde yazılan kodlara montaj dili denir ve programlanması yüksek seviyeli dillere göre çok daha zordur.
Düşük seviyeli diller donanımla doğrudan iletişim kurmak için kullanılır, bu da programcının daha fazla kontrole erişmesine olanak tanır. Düşük seviyeli diller, donanımın anladığı tek dildir ve insan tarafından okunabilen talimatlar ile donanımın kendisi arasında köprü görevi görür.
Düşük seviyeli diller, yüksek seviyeli dillere göre çok daha karmaşıktır ve öğrenilmesi ve kullanılması zordur. Yüksek seviyeli dillerin kolaylığı ve gücü nedeniyle, birleştiriciler büyük ölçüde geçerliliğini yitirmiştir.
Buna rağmen bazı bölgelerde hala düşük seviyeli diller kullanılmaktadır. Genellikle donanım tasarımcıları tarafından bir uygulamayı donanım mimarisine göre daha hassas bir şekilde yapılandırmak için kullanılırlar ve aynı zamanda bellek kullanımı gibi bilgi işlem sürecinin belirli yönlerini optimize etmek için de kullanılabilirler.
Yeni bir bilgisayar tasarlarken veya mevcut bilgisayarda değişiklik yaparken, düşük seviyeli diller, donanım geliştirilirken hata ayıklamada da sıklıkla faydalıdır. Düşük seviyeli diller genel amaçlı programlama için ideal değildir ancak hız ve kontrolün çok önemli olduğu bilgisayar sistemlerinde etkili bir şekilde kullanılabilirler.
