Birincil Depolama, bilgisayar biliminde bir bilgisayar tarafından kullanılan verileri ve talimatları depolamak için kullanılan ana belleği tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bilgisayardaki en temel bellek biçimidir ve RAM (rastgele erişim belleği) ve ROM'dan (salt okunur bellek) oluşur.
RAM, bir tür geçici bellektir; bu, içinde depolanan verilerin, güç kapatıldığında kaybolduğu anlamına gelir. Bu, veriler son derece hızlı bir şekilde işlenebildiğinden, RAM'i programların yürütülmesi ve sık kullanılan verilerin yüklenmesi için ideal hale getirir.
ROM, kalıcı bir bellek türüdür; bu, içinde saklanan verilerin, güç kapatıldığında kaybolmadığı anlamına gelir. ROM, içeriği kolayca değiştirilemediği için öncelikle ürün yazılımı talimatlarını ve ayarlarını depolamak için kullanılır.
Birincil depolama genellikle hem RAM hem de ROM içeren bilgisayar çipleri biçiminde bulunur. RAM ve ROM yongalarının normal bilgisayar disk sürücüleriyle aynı şekilde çalışmadığını ve tüm veri türlerinin birincil depolama biriminde depolanamayacağını unutmamak önemlidir.
Birincil depolama genellikle sabit sürücüler gibi ikincil depolamayla birlikte kullanılır. İkincil depolama genellikle verileri kalıcı bir biçimde saklayarak daha uzun süreli depolama sağlar. Birincil depolama, verileri yalnızca anında alma ve işleme için gerekli olduğunda depolamak için kullanılır.
Birincil depolama, herhangi bir bilgisayar sisteminin önemli bir bileşenidir, çünkü çoğu bilgisayar verileri yalnızca RAM'de depolandığında işleyebilir. Birincil depolamanın geçici olduğunu ve hızla dolabileceğini unutmamak da önemlidir. Sonuç olarak birçok sistem, verileri ikincil depolama birimine aktarılmadan önce geçici olarak RAM'de saklamalarına olanak tanıyan önbellekleme özelliklerine sahiptir.
