Artımlı Yapı Modeli, yazılımın küçük bölümleri veya bileşenleri üzerinde çalışan bir bireyin veya ekibin tekrarlanan geliştirme döngülerini içeren yinelemeli bir yazılım geliştirme sürecidir. Bu yaklaşımın nihai amacı, her geliştirme yinelemesinde geriye dönüp öğeleri değiştirme yeteneğini korurken hızlı bir şekilde verimli çözümler oluşturmaktır.
Artımlı yapı modeli, en temel yazılım geliştirme metodolojilerinden biridir ve onlarca yıldır varlığını sürdürmektedir. Daha büyük bir yazılım parçasının geliştirilmesini daha küçük, daha yönetilebilir bileşenlere ayıran döngüsel bir tekniktir. Her bir bileşenin gelişimi ilerledikçe daha fazla özellik veya işlevsellik eklenebilir veya değiştirilebilir. Geliştirme sürecinin her yinelemesinde testler de yapılır ve yazılımın güncel sürümü herkesin kullanımına sunulur.
Tüm projenin bir anda tamamlanıp başlatıldığı 'büyük patlama' yaklaşımının aksine, artımlı yapı modeli doğası gereği çok daha esnek ve çeviktir. Her derlemede, çekirdek yazılım yayınlanmadan önce daha fazla özellik test edilebilir ve değerlendirilebilir. Ek olarak, daha kısa zaman döngüleri, sorunların hızlı bir şekilde ele alınıp çözülebileceği anlamına gelir.
Artımlı yapı modelinin kullanılması genellikle daha büyük projelerle ilişkili riski azaltmanın etkili bir yolu olarak görülür. Geliştirmeyi daha küçük aşamalara bölerek ve baştan sona test ederek potansiyel sorunlar hızlı bir şekilde belirlenip çözülebilir. Bu, daha iyi bir son ürünle sonuçlanır ve gereken geliştirme süresinin azalması nedeniyle genellikle daha düşük bir bütçe gerçekleştirilir.
Genel olarak, artımlı derleme modeli, işletmelere daha kısa zaman dilimlerinde yüksek kaliteli ve verimli yazılım çözümleri oluşturmanın etkili bir yöntemini sağlar. Sistemin öğelerini hızlı bir şekilde test etme ve kullanıcı geri bildirimi alma yeteneği, onu yazılım geliştirme sürecinde etkili bir adım haline getirir.
