Kompakt disk (CD), 1982 yılında Philips ve Sony tarafından ortak geliştirilen bir dijital optik disk veri depolama formatıdır. CD'ler genellikle dijital ses depolamak için kullanılır ve 700 MB veri veya 80 dakikalık ses kapasitesine sahiptir.
CD'ler, alüminyum yansıtıcı katmanla kaplanmış polikarbonat plastik bir diskten yapılır. Dijital veriler, her biri işlevsel olarak ikili bir rakama eşdeğer olan çukurlardan oluşan spiral bir iz şeklinde disk üzerine kodlanır. Veriler, bir lazer ışınının disk yüzeyine odaklanarak ve yansıyan ışının ölçülmesiyle CD'den okunur.
CD'ler genellikle iki formatta gelir: CD-DA (Kompakt Disk Dijital Ses) ve CD-ROM (Kompakt Disk Salt Okunur Bellek). CD-DA ses verilerinin depolanması için kullanılırken, CD-ROM yazılım ve diğer veriler için kullanılır. Kablo aynı zamanda kullanıcıların veri yazabileceği kaydedilebilir CD'ler olan CD-R'lere (Kaydedilebilir CD'ler) veri yazmak için de kullanılabilir.
CD'ler, diğer dijital formatlara kıyasla daha büyük depolama kapasiteleri nedeniyle birçok uygulamada popülerdir. Müzik depolama, bilgisayar yazılımı ve oyunlar için yaygın olarak kullanılırlar. CD'ler, kasetler ve vinil plaklar gibi diğer ses formatlarından daha yüksek ses kalitesi sunar ve dayanıklılıkları ve güvenilirlikleriyle tanınırlar.
