Sanal gerçeklik (VR), kullanıcıların bilgisayar tarafından oluşturulan nesneler ve ortamlarla etkileşime girdiği, bilgisayarla simüle edilmiş bir gerçeklik, üç boyutlu bir ortamdır. Teknoloji, başa takılan ekran (HMD), eldiven veya diğer dokunsal cihazlar, ses teknolojisi ve aydınlatma ve dokunma simülasyonlu yüzeyler gibi görsel ipuçlarını kullanarak gerçekçi bir sanal dünya deneyimi üretiyor.
VR genellikle oyun, eğitim ve diğer etkileşimli eğitim çalışmaları için kullanılır ve ayrıca 3D görüntüleri veya sahneleri tamamen farklı bir perspektiften görüntülemek için de kullanılabilir. Aynı zamanda fizik tedavi için ve örneğin belden aşağısı felçli hastaların yeniden yürümeyi öğrenmelerine yardımcı olmak için de kullanılıyor.
VR, oyun ve eğitimin yanı sıra film, sanat ve etkileşimli medya için de kullanılabilir. “Sanal gerçeklik” terimi ilk kez 1987 yılında bu teknolojinin ilk mucitlerinden biri olan Jaron Lanier tarafından kullanıldı. O zamandan bu yana teknoloji, bazı geliştiricilerin fiziksel ve sanal gerçeklikler arasındaki boşluğu doldurmaya, insanların günlük aktivitelerini sanal varlıklarla artırmaya çalıştıkları bir noktaya geldi.
VR askeri uygulamalarda, tıbbi simülasyonlarda, otomotiv tasarımında ve bilimsel görselleştirmelerde kullanılmıştır. Bazıları bunun insanların davranışlarını manipüle edecek şekilde kullanılabileceğini düşündüğünden, bu teknolojinin kullanımı tartışmalı olmuştur. Ayrıca psikolojik stres ve bağımlılık potansiyeli taşıdığı da söyleniyor.
Şu anki durumunda VR önemli miktarda bilgi işlem gücü gerektiriyor ve kullanımı pahalı olabiliyor. Ancak Oculus Rift ve HTC Vive gibi yazılım ve donanım geliştiricilerindeki gelişmeler sayesinde VR her zamankinden daha erişilebilir hale geldi ve doğru donanıma sahip herkesin sanal gerçekliği deneyimlemesine olanak tanıdı.
