ภาษาโปรแกรมคือภาษาประเภทหนึ่งที่สร้างขึ้นเพื่อให้คำแนะนำแก่คอมพิวเตอร์ ประกอบด้วยชุดคำสั่งที่สร้างในรูปแบบข้อความ ซึ่งจะบอกคอมพิวเตอร์ว่าต้องทำอะไรเพื่อให้บรรลุภารกิจที่ตั้งใจไว้ ภาษาโปรแกรมสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภท คือ ภาษาที่คอมไพล์ และภาษาที่ตีความ
ภาษาที่คอมไพล์จะเขียนด้วยภาษาเครื่อง จากนั้นแปลงเป็นรูปแบบที่คอมพิวเตอร์อ่านได้ (มักเรียกว่ารหัสอ็อบเจ็กต์) โดยเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการคอมไพล์ รหัสวัตถุนี้สามารถดำเนินการได้โดยตรงจากคอมพิวเตอร์ ตัวอย่างของภาษาที่คอมไพล์ ได้แก่ C, C++ และ Java
ภาษาที่ตีความจะไม่ถูกรวบรวมเป็นรหัสวัตถุ แต่จะเขียนในรูปแบบที่คอมพิวเตอร์สามารถเข้าใจได้โดยตรง ตัวอย่างของภาษาที่ตีความ ได้แก่ Python, Ruby และ JavaScript
ภาษาการเขียนโปรแกรมแต่ละภาษาได้รับการออกแบบเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะ เช่น การพัฒนาเว็บ คอมพิวเตอร์เชิงวิทยาศาสตร์ หรือการพัฒนาเกม ด้วยเหตุนี้ แต่ละภาษาจึงมีชุดคุณลักษณะของตัวเอง เช่น ไวยากรณ์ ที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อให้โค้ดทำงานได้อย่างถูกต้อง นอกจากนี้ ภาษาโปรแกรมบางภาษายังมีประสิทธิภาพมากกว่าภาษาอื่นๆ มาก ทำให้โปรแกรมที่เขียนในภาษานั้นทำงานได้อย่างรวดเร็ว
นอกจากนี้ ภาษาการเขียนโปรแกรมมักจะมีมาตรฐานและแนวทางปฏิบัติบางประการที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อให้โปรแกรมที่เขียนในภาษาดังกล่าวถือว่า “ดี” และประสบความสำเร็จ การเรียนรู้ภาษาการเขียนโปรแกรมต่างๆ และมาตรฐานของภาษาเหล่านี้อาจเป็นงานที่น่ากังวลสำหรับโปรแกรมเมอร์หน้าใหม่
ภาษาโปรแกรมเป็นส่วนสำคัญของการพัฒนาซอฟต์แวร์และวิทยาการคอมพิวเตอร์ ในขณะที่เทคโนโลยีมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ภาษาการเขียนโปรแกรมจะยังคงมีประสิทธิภาพมากขึ้นและสามารถทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้นต่อไปได้