Analog, ayrık dijital değerlerle karşılaştırıldığında sürekli değişen fiziksel ölçümlerle temsil edilen her türlü teknoloji veya veriyi tanımlayan bir sıfattır. Bir değişkenin diğerine karşı kavramsal cetveline dayanır. Bu tür teknoloji ses, radyo ve televizyon gibi çok çeşitli uygulamalarda kullanılmaktadır.
Bir analog sinyal, sınırsız doğasıyla karakterize edilir; bu, sonsuz değer aralığına sahip verileri temsil edebileceği anlamına gelir. Bu, verileri genellikle sınırlı "açık veya kapalı" durumlara ayıran dijital teknolojiyle tezat oluşturuyor. Dijital verilerin iletimden önce analoga dönüştürülmesi gerektiğinden, analog sinyaller iletişim ve sinyal işleme sistemlerinde sıklıkla uygulanır.
Hesaplamanın ilk günlerinde tüm veriler analogtu. Bilgisayarlar, makineye bilgi girişi yapmak için fiziksel anahtarlar ve kadranlar kullanıyordu. Daha sonra bu yöntemlerin yerini dijital teknikler aldı. Bu, ilk bilgisayarların analog makineler olduğu ve iletişim kurmak için analog sinyaller kullandığı anlamına gelir.
Analog sinyaller amplifikatörler, hoparlörler ve basınç dedektörleri dahil olmak üzere elektronik sistemlerde de kullanılabilir. Genellikle FM radyo istasyonlarından dijital-analog dönüştürücülere (DAC'ler) kadar her şeyde kullanılırlar.
En geniş anlamda analog veriler sürekli bir değer akışıyla temsil edilirken dijital veriler belirli değerlerle ayrı bir formatta gösterilir. Analog, daha zengin bir giriş ve çıkış olanakları yelpazesi sunarken aynı zamanda parazitlere karşı da daha savunmasızdır. Dijital sistemler daha güvenilir ve verimlidir, bu nedenle birçok endüstri artık analog yerine bunları kullanıyor.
Dijitalin avantajlarına rağmen analog hala geniş bir yelpazedeki günlük teknolojilerde yer almakta ve gelişmeye devam etmektedir. Daha ucuz olduğundan ve insanların kullanması genellikle sezgisel olduğundan, öngörülebilir gelecekte de kullanılmaya devam etmesi muhtemeldir.
